آسیب شناسی خوانندگی 1 : مصاحبه وحید استرون ( رها معیری ) با رضا میرهادیان در روزنامه همشهری / پنج شنبه، دهم اردیبهشت هزار و سیصد و نود و چهار شماره 174

بخشایی از مصاحبه : مشکل بعدی برخی دیگر از جوانان این است که آن ها تمایل دارند حتی برای یک ماه و یا 4 جلسه در محضر فلان استاد معروف موسیقی آموزش ببینند و از جلسات، عکس و فیلم به یادگار بردارد و خود را شاگرد آن استاد معرفی کنند. در حالی که در بیشتر مواقع در حقیقت نیازی به این کار نبوده است، آن جوانان تنها به دنبال اعتباری مجازی هستند تا هنگامی که از سابقه ی هنری آن ها می پرسند بگوید من شاگرد فلان استاد موسیقی هستم و این باعث می شود که استاد حقیقی او که بعضآ سالها به وی آموزش داده آزرده خاطر شود.

البته این سابقه سازی ها خود معلول علت دیگری است که در جای خود مفصل خواهیم گفت. اما خلاصه میتوان گفت ریشه زایش چنین واکنشهایی آنوقت است که هنر فرد ارزیابی نمیگردد و انتصابش به فلان هنرمند و تقلیدهای تصنعی و شبیه سازیهای تصنعی صدا و حالات اجرا که به وفور طی این سالها دیده ایم میشود ملاک سنجش !!! و همین امر یکی از محرک های مشکل روز افزون تقلید در موسیقی در میان جوانان نیز شده و بعضا افرادی که در موسیقی مسئولیت دارند از این اشخاص تعریف می کنند و می گویند فلان جوان مانند فلان استاد معروف موسیقی می خواند یا ساز می زند !!! در حالی که آن دوره چند ماهه یا بیشتر باعث شده که آن جوان ادای آن هنرمند معروف را در بیاورد و این از بزرگترین نقطه های ضعف موسیقی است و امروزه برای برخی از شنوندگانش و اجراکنندگانشان شده نقطه قوت و عطف !!!

من به مسئولان فرهنگی هنری پیشنهاد می کنم، بیایند از جوانان هنرمند حقیقی حمایت کنند نه این که به جوان مقلد که خود را با رزومه سازی و کاغذ بازی ها شاگرد فلان استاد معرفی می کند بها دهند. آن استاد محترم این فرد را صرفا به شاگردی پذیرفته است و دست خطی به ایشان جهت استفاده از شهرت خود برای تدریس نداده است و جالب اینکه به قول دوستی کلاسهای این افراد بعضا شلوغ تر از کلاسهای اساتیدشان است !!! / استفاده از این مطلب به صورت کامل و با درج منبع بلامانع میباشد.