1--خریدن یک صندلی کیبورد

برای شروع شما به یک نیمکت (صندلی) کیبورد نیاز دارید. اینکه از یک نیمکت و نه یک صندلی دسته‌دار استفاده کنید، بسیار مهم است. زیرا باعث می‌شود شما در وضعیت مناسبی قرار بگیرید و درد یا فشار روی ماهیچه‌هایتان را تسکین می‌دهد. برای یک کودک می‌توانید بالشتی را روی نیمکت بگذارید و یا نیمکت قابل تنظیم بخرید طوری که بتواند به راحتی به کیبورد برسد.

اخطار داده می‌شود که شما هنوز باید در حین نواختن وضعیت مناسبی داشته باشید. حتی بهترین نیمکت نیز نمی‌تواند شما را مجبور به کاری که خودتان تمایلی به آن ندارید، بکند. در صورت امکان با یک آموزشیار واجد صلاحیت برای پیدا کردن ارتفاع و شرایط مناسب بویژه برای کودکان مشورت کنید.

2-وضعیت بدنتان را برای نواختن کیبورد تنظیم کنید.

نشستن روی نیمه‌ی جلویی نیمکت باعث می‌شود بتوانید آزادانه حرکت کنید. این همچنین فاصله‌ی مناسبی از کیبورد را ایجاد می‌کند. پاهایتان را صاف روی زمین بگذارید و به خاطر داشته باشید که تنها بخش کوچکی از زانوهایتان باید زیر کیبورد باشند. این باعث می‌شود فاصله‌ی درستی در نواختن داشته باشید. ممکن است تنظیم این موقعیت اندکی طول بکشد ولی تمرین کردن آن باعث می‌شد بهترین حالت بدن را برای نواختن داشته باشید.

بهترین تمرین کلی نشستن طوری است که اطراف نت C وسطی باشید. بسته به کیبوردتان، کلید کمتر یا بیشتر هستند ولی پیدا کردن C وسطی باید نسبتاً ساده باشد.

 3,4-نحوه‌ی تعیین حالت دستان و بازوهایتان در حین نواختن کیبورد

شکل: حالت دست شکل C

برای تعیین حال دست‌هایتان، بگذارید بازوهایتان از اطرافتان آویزان باشند. طبیعتاً دستتان یک شکل C را شکل می‌دهد. این شکل طبیعی را در حالیکه دستهایتان را آزاد می‌کنید، حفظ کنید.

شکل: ساعد و مچ‌تان را صاف نگه دارید.

این حالت دست C شکل را حفظ کنید، دستتان را روی کیبورد مقابل‌تان بگذارید. مطمئن شوید که مچ‌هایتان و نیز ساعدتان صاف هستند. اگر دقیقاً نُت‌های مقابل‌تان را نمی‌نوازید، بدنتان را در جهتی خم کنید که وقتی دستتان در حال نواختن هستند، مچ‌تان نچرخد.

تنظیم حالت دستان بسیار مهم است و به شما در کاهش ریس صدمه‌ی فشار مکرر، سندروم تونل مچ و غیره کمک می‌کند. حواستان به نواختن خیلی زیاد بخصوص اگر مبتدی هستید باشید و چند وقت یکبار چک کنید که مطمئن شوید بازوها و مچ‌هایتان در حال تمرین صاف هستند.